Wczoraj kulturalna mapa Krakowa
wzbogaciła się o kolejną pozycję. Otworzono Pawilon Józefa Czapskiego przy
ulicy Piłsudskiego. Od dzisiaj do 26 kwietnia trwają dni otwarte - wstęp wolny
dla wszystkich zwiedzających. Czy warto poświęcić temu niedzielne popołudnie? A
przede wszystkim, czy w Krakowie potrzebne jest kolejne muzeum?
fot. Anna Kamczarz
Pawilon
Czapskiego jest kolejnym oddziałem Muzeum Narodowego. Mieści się w malowniczym
zakątku. Biała, prosta bryła jest niewidoczna z ulicy, co nadaje jej znamion
tajemniczości. Jedynym ozdobnym elementem jest zrekonstruowany podpis Czapskiego,
który widnieje na elewacji. Ponoć ta prosta forma budynku ma być wykorzystana w
niekonwencjonalny sposób - wyświetlane na niej będą filmy i pokazy
multimedialne. Twórcy muzeum chcą żeby było to miejsce tętniące życiem!
Biblioteka, kawiarnia i taras na dachu mają zachęcić Krakowian, do spędzania czasu
w kulturalnym otoczeniu. To cieszy- muzeów, które są skostniałe, przestarzałe w
formie i zwyczajnie nudne mamy już dość!
Muzeum
powstało z inicjatywy Czapskiego i jego spadkobierców. Atrakcyjność
placówka może zawdzięczać właśnie wyjątkowemu patronowi- artyście,
indywidualiście, a co chyba najważniejsze
wspaniałemu człowiekowi...
Pacyfista, który został żołnierzem, malarz, wybitny krytyk sztuki i pisarz. Pochodził z arystokratycznej rodziny, W 1918 roku wstąpił do warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, niestety wkrótce był zmuszony przerwać naukę i wyruszyć na poszukiwanie żołnierzy swojego pułku, którzy zaginęli bez wieści. Po zakończeniu wojny, raz jeszcze podjął studia, tym razem w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego nauczycielami byli między innymi Wojciech Weiss i Józef Pankiewicz. W 1924 wraz z grupą zaprzyjaźnionych artystów, których połączyło wspólne spojrzenie na sztukę, wyjechał do Paryża- od tego czasu byli znani jako Komitet Paryski. Co szczególnie interesujące w muzeum znajduje się szczegółowo zrekonstruowany pokój artysty,w skali 1:1, ten z siedziby „Kultury” przy 91, avenue de Poissy . Był dla niego
sypialnią, pracownią i miejscem, w którym przyjmował gości, my zwiedzający mamy okazję poczuć jego magiczny klimat.
Biografia artysty jest bardzo interesująca, również ze względu na czasy, w których przypadło mu żyć. Był świadkiem największych tragedii XX wieku, czego świadectwem jest m.in kanoniczne dzieło dokumentujące zbrodnie sowieckie "Na nieludzkiej ziemi". W muzeum jedna z ekspozycji jest poświęcona właśnie tym tragicznym przeżyciom- autorką projektu wystawy jest prof. Krystyna Zachwatowicz-Wajda . Oprócz tego muzeum otrzymało od artysty kolekcję dzienników, które mają być udostępnione dla zwiedzających w formie multimedialnej. To niesamowita okazja na poznanie Czapskiego "z bliska" i niemała gratka dla zainteresowanych historią najnowszą.
Czy zatem w Krakowie było potrzebne kolejne muzeum? Otóż zdecydowanie tak! Wydaje się, że placówka sprosta oczekiwaniom współczesnych odbiorców i zainteresuje zarówno mieszkańców jak i turystów. Projekt jest przemyślany, ciekawy i wielostronny, a postać Józefa Czapskiego niewątpliwie zasługuje na tak godne upamiętnienie. Macie wolną niedziele? Komu w drogę temu czas!
Sylwia Pyzik
Sylwia Pyzik