Darmowy Cud



Swego czasu, wpisy Karoliny Zuber na blogu Radia Pryzmat były cyklem recenzji filmowych i teatralnych. Obecnie zdarza się to rzadziej, a tym razem chcę Was poczęstować ni to relacją, ni to reportażem, a może po prostu kartką z mojego pamiętnika. Konkretnie o małych podróżach, które odbywamy każdego dnia naszymi zmysłami. 

autor: Karolina Zuber


Jestem jawną przeciwniczką technologii. Mam wyrzuty do telefonów komórkowych, dostępu do Internetu, tabletów, MP3 etc. Jestem też jedną z tych nielicznych osób, które po prostu nie przepadają za muzyką brzmiącą non stop w słuchawkach czy na serwisach muzycznych. 


*UWAGA
Wszystkie osoby, które w tym momencie pomyślały sobie - "To jakaś wariatka, idę stąd" - proszone są o pozostanie i dobrnięcie do końca tekstu!


Był czas w moim życiu, niemal 20 lat, kiedy muzyka była moim powietrzem, a stwierdzenie z pewnego filmu:


"-Lubisz słuchać muzyki? 
-A lubisz oddychać?"


było mi bardzo bliskie i bezsprzecznie prawdziwe. 
Jednak w pewnym momencie się skończyło i to zjawisko do dzisiaj jest u mnie sporadyczne (oczywiście dotyczy to mojego czasu spędzanego poza studiem Radia Pryzmat - podczas audycji, czas z muzyką jest bardzo przyjemny!). 

Uwielbiam twórczość Hansa Zimmera, z racji tego, że jestem filmomaniaczką - o czym pisałam już nie raz. W chwilach refleksji lub głębokiego skupienia na dziennikarskich czynnościach (obmyślanie scenariusza audycji kulturalnej czy pisanie artykułów do gazety) właśnie jego utwory instrumentalne mi towarzyszą, sącząc się cichutko z głośników laptopa.  


Ale najbardziej lubię Cud Stworzenia. W pewnym momencie uświadomiłam sobie swoją nienawiść do technologii, zaczęłam dumać nad tym, dokąd dąży nasza cywilizacja i jak wyglądają nasze mózgi przez obcowanie z ekranami telefonów komórkowych, komputerów czy telewizorów (polecam książkę pt. "Płytki umysł - jak Internet wpływa na nasz mózg" autorstwa Nicholasa Carra) i doceniłam to, co mnie otacza i nie jest ludzkie. Szkoda, że często już się nie zauważa darmowych atrakcji naszej ziemskiej wędrówki - promieni słońca, kropli deszczu, szybko przemijających chmur, zielonych roślin, tysiąca unikatowych płatków śniegu, naszych własnych, niepowtarzalnych linii papilarnych, błysku w oku drugiego człowieka i tak dalej i tak dalej... 


Dlatego kieruję do Was apel! 


Gdy siedzicie w swoich czterech ścianach, odejdźcie na chwilę od laptopów i popatrzcie na kawałek nieba widoczny z okna. Gdy jedziecie autobusem, samochodem (jako pasażer!), tramwajem, trolejbusem, pociągiem etc. oderwijcie wzrok od telefonów i poczujcie wpadające przez szyby ciepłe promienie słońca. Dostrzeżcie małą stokrotkę, która w gromadzie zdobi zielone dywany nawet w centrum miasta.
Zobaczcie drzewa w parkach, przy drogach, w lasach, które często pamiętają czasy sprzed naszych narodzin.

Usłyszycie muzykę graną przez liczne gatunki ptaków, owadów czy wiatr.
Przyjmijcie do świadomości, że to Cud Stworzenia, natura, przyroda jest nam dana ‘za free’ i nie powinno się jej wypleniać na korzyść kolejnego wieżowca czy obwodnicy... 

autor: Karolina Zuber
Na koniec wrócę do muzyki, tej stworzonej przez człowieka, aby znieść ‘bulwers’ wśród większości z Was, którzy nie pojmują, jak można za nią nie przepadać (sama kiedyś nie sądziłam, że to możliwe). 

Lubię naturalność, autentyczność i prawdę, a niegdyś znajdowałam je w 'kawałkach' niektórych raperów.
Podzielę się z Wami pewnym fragmentem utworu, który usłyszałam i wzruszyłam się, bo widać, że są ludzie, którzy mają priorytety podobne do moich, w niewielkim stopniu wymienionych powyżej. 

"Podnieś wzrok, poczuj ciepło promieni
Zanurz się w głębi złocistej jesieni
W śniegu bieli poczuj chłód przemijania

Nim przebiśniegi oznajmią swój zamiar
I świat zmieni się w zieleni barwach

Składając ziemi pocałunek na wargach
Na losu kartach znów spiszemy strofy

Sumując nasze dokonania i głupoty
A uczuć dotyk znów przyniesie uśmiech

Karmiąc nas tym, co ludzkie, aż w końcu uśnie
By wrócić później i zachwycić sercem

Balans na równoważni 'smutek' i 'szczęście'
Nie trzeba więcej, tylko ufaj nadziei

Nie trzeba więcej, tylko pamiętaj o nas
Przeciw wszystkiemu, co ciągle nas dzieli

Przeciw wszystkiemu, co chce nas pokonać"


/"Zamknij oczy" - Buka feat. Skor/

Nic więcej nie trzeba dodawać, tylko przesłuchać całość (lub przeczytać tekst utworu, jeśli nie lubisz rapu) i zacząć podziwiać piękno wokół.

Karolina Zuber